Vrijdags is de dag dat ik mijzelf tijd gun om te zitten en te schrijven. De rest van de week gaat te snel voorbij.
Pasen overleefd (geen commentaar).
Waarom schrijf je niet wat er gebeurd is nadat Hans en Griezel aan de macht kwamen? Dat vroeg X. laatst. Omdat ik mij schaam, zei ik. Voor wat er is gebeurd. De arboarts zei 'het is je overkomen'. Maar daar schiet ik meteen van vol. Maakt mij zo'n slachtoffer, het meest onprettige gevoel dat er is. Dan schaam ik mij nog liever, alsof ik er wat aan kon doen.
Sam gaat goed. Zijn staart doet weer gewoon. De tuin ligt er nog steeds verwilderd bij. Maar heb de ramen gelapt. Met spiritus, een zeemleren lap en een trekker. Dat doen niet veel mensen meer (glassex, puh!).
Nu een sigaret. En dan weer denken. Wat ongetwijfeld zal ontaarden in tv kijken (Carice van Houten in College Tour begint zo!). Zo'n week gaat voorbij zonder dat ik echt veel nadenk over wat ik nou eigenlijk wil. Iets voor mijzelf. Eigen baas zijn. Bijvoorbeeld kok (ja, ma ik weet het, ik weet het, maar daar zijn cursussen voor). Danser (ochguttegut). Elk beroep, eigenlijk. Overal waar ik kom en ik zie iemand die duidelijk plezier heeft in zijn werk, en er heel duidelijk voor gemaakt is, die zo heel erg op zijn plek is in dat werk, dan wil ik meteen ook dat werk doen. De kassière bij de super hier op de hoek, de fluitende straatveger. Straks na het zien van College Tour wil ik waarschijnlijk acteur worden. Nu niets beslissen, zei X. Gewoon maar denken. Nou dat zullen we dan maar doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten