Even zonder dollen: wie weet het url-adres van zijn eigen blog uit het hoofd?
Ik niet. Normaal is dat geen probleem. Ik type mijn gebruikelijke zoekwoord in mijn gebruikelijke zoekmachine en dan verschijnt een aantal pagina's met resultaten, waarvan Polyester Dromen meestal op de tweede pagina staat. Dit keer echter kreeg ik alleen maar Franse websites als resultaat. De symbolische betekenis ontging mij, in plaats daarvan ontstak ik in panikeren. Het nieuwe normaal.
Hier ben ik dan toch.
Als je een dier zou zijn, wat was je dan? Het antwoord van een Italiaanse wielrenster, Borghini volgens mij, was: leeuwin. Een terechte keuze, want zij had vandaag Gent-Wevelgem gewonnen ware het niet dat Marianne Vos net even sneller was.
Mijn keuze: ik zou een Nederlandse huiskat zijn die zich voortdurend zorgen maakt of de brokjes nog wel worden bijgevuld. Dat zorgen maken gaat mij echt heel goed af. Misschien moet ik daar iets mee doen.
Ik ben weer eens bezig met een training waarbij ik inzicht leer krijgen in mijn talenten en kwaliteiten. In dat proces heb ik ontdekt dat één van mijn talenten is om mij herhaaldelijk in te schrijven voor trainingen die mij inzicht geven in mijn talenten en kwaliteiten. Ik kwam daarachter tijdens het opstellen van mijn huiswerkopdracht: een brief aan mensen in mijn omgeving met de vraag wat zij vinden dat mijn kwaliteiten zijn. Halverwege herinnerde ik mij dat ik precies zo'n zelfde vraag een jaar geleden ook al had opgesteld. De antwoorden had ik ook nog.
Talenten, zo herinnerde ik mij weer, zijn vaak competenties die je heel goed afgaan en die voor jezelf heel normaal zijn. Er staan al twee in mijn schriftje: vergeetachtigheid en piekeren.
Ik ben halverwege de training. Mocht ik het onthouden, dan zal ik laten weten hoe het afloopt.
Het goede nieuws is dat de vastentijd er bijna op zit. Laat die paaseieren maar zitten. Volgende week om deze tijd is de fles Advocaat likeur helemaal leeg.
