Wat zou Dafne doen?

De sportwereld is niets voor mij. Ik heb het altijd al wel vermoed, maar sinds dit weekend weet ik het zeker.

In de sportwereld word je voortdurend beoordeeld. Kijk maar naar Kiki. Het mens heeft zich drie keer in de rondte getennist om een plek in het hoofdtoernooi van de US Open te verdienen, en krijgt dan van een oud-collega te horen dat ze te zwaar is. Daar moet je tegen kunnen als sporter. Ik niet. Ik zou hem met een korte, ferme dropshot op zijn hoofd hebben geslagen.

Ook word je in de sportwereld rücksichtslos in hokjes gedeeld. Zoals oud-atletiekcoach Henk Kraaijenhof. Volgens hem zijn er drie soorten mensen: buigers, brekers of bloeiers.

Dafne is een bloeier. Ik heb het niet opgezocht, maar ik denk dat het betekent dat ze een doorzetter is. Na haar Gouden Race voelde ze zich  misselijk en draaierig. Zij schijnt namelijk de noodsignalen van haar lichaam te negeren wanneer puntje bij paaltje komt.

Ik ben een buiger, zo blijkt uit een bezoek aan Albert H.

De self-scanner weigerde de streepjescode van een aantrekkelijk biertje te herkennen. Na twee keer het teleurstellende bericht 'onbekende code' op het scherm van de scanner te hebben gelezen, heb ik het opgegeven. Het biertje ging weer terug op de schappen. 'Dan niet,' dacht ik.

Wat zou Dafne hebben gedaan? Daar ga je al. Atleten drinken geen bier, vrees ik. Maar stel van wel, dan had ze vast opgebloeid bij de uitdaging om een onbekende code af te rekenen bij de kassa.

Ik bewonder Dafne wel een beetje. Ze is piepjong en toch heeft ze al een carrière van meerkampster achter de rug. Nu wacht haar een gouden toekomst als sprintster. Haar Duitse manager heeft haar ook in een hokje geduwd. Volgens hem is ze een 'Jahrhundert-talent'. Een talent dat zich 1 keer in de honderd jaar laat zien.

De rest van de wereld moddert voort. Ik heb al een schriftje aangeschaft voor mijn schrijfavontuur. Nu is het wachten op inspiratie.

Gelukkig hadden de andere biertjes wel een herkenbare streepjescode.