Gister was ik eerst helemaal jipperdepippie want ik had gezien dat je maandrente van soms wel 4% kunt krijgen op een deposito. Voor vier hele uren lang dacht ik dat het betekent dat ik elke maand 4% op mijn volledige spaargeld zou ontvangen.
Wat zeurt iedereen toch over die economie? dacht ik vrolijk toen ik een nieuwe badkamer uitzocht.
X. belde en ik vertelde hem het goede nieuws. Halverwege mijn verhaal besefte ik mijn denkfout.
Die maandrente moet door twaalf gedeeld. O ja. Zucht, balen. Was meteen chagrijnig, natuurlijk.
Hoe dan ook, vandaag heb ik genetwerkt (is dit eigenlijk wel een werkwoord?). Ik doe dat anders nooit, netwerken. In mijn beleving is het iets voor mannen in pak met te strakke stropdas. Maar vanmiddag ging het per ongeluk.
Ik zat op een terras en sprak een meneer die een interessante baan heeft bij een leuk bedrijf. Ik heb hem honderduit gevraagd en voor ik het wist zei ik dingen als: 'lijkt me leuk om contact te houden'. En: 'denk de volgende keer maar aan mij als je nog eens zo'n klus hebt'.
Kwam het door de drank dat ik zo progressief was en hij zo aardig? Het is gebeurd, water onder de brug, de woorden zijn gesproken, de gegevens zijn uitgewisseld. Soms wou ik dat ik de film nog een keer kon terugdraaien. Mijn onhandigheid wegpoetsen. Maar misschien had ik het dan helemaal niet gezegd. Nou ja, mijn chagrijn is minder dan gister. En toch erger ik mij aan alles en iedereen. Moet je nagaan hoe chagrijnig ik gister was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten