31 maart 2022

Halfvasten

Heel lang geleden ontving ik een foto van Dick Advocaat. De enige dickpic die ik ooit heb ontvangen. 

Hoewel ik mij daarom enorm gelukkig prijs, ben ik toch ook een beetje teleurgesteld. Het is zo'n zelfde ingewikkelde mix van emoties als toen ik als klein jongetje in de gymzaal zat te wachten om gekozen te worden door een van twee klasgenootjes ten einde een van beide teams te versterken. Terwijl links en rechts van mij de bank steeds leger werd, hoopte ik dat de twee teams op wonderbaarlijke wijze compleet werden voordat mijn inspanning nodig was. En tegelijkertijd deed ik een schietgebedje om nu toch wel eerder gekozen te worden dan die andere tevens-niet-zo-populaire jongen. Dat waren nog eens turbulente jaren. 

Niet te vergelijken met de huidige tijd, uiteraard. Na een paar warme lentedagen sneeuwt ons land wit en schiet men elkaar dood in een burgertent. Rond etenstijd nota bene. En sinds 80 jaar is er weer een psychopaat die de rust in Europa probeert te verstoren. 

U hoor het al. Meneer Polyester is een beetje somber. Nog drie weken en dan mag de wijn weer open.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Gott nytt år

Uiteindelijk is het niet te doen, besloot ik. De verwachtingen zijn te hoog. Na maanden afwezigheid, kun je maar beter gewoon weer beginnen....