2 december 2018

Advies: niet reizen

Stel dat ik dit 48 uur geleden had getypt en gepubliceerd, dan was ik binnen mijn eigen gestelde deadline van één blog-entry per maand gebleven. Bijna gehaald, zou je zeggen. Een borreltje waard. En ach, wat kan het nou echt schelen. Ik kom net terug van een rondreis Marokko en heb geleerd dat er wel ergere dingen zijn dan dat.

Het was een intensieve reis. Je weet wel, een heel andere cultuur en andere gebruiken. En ook een ander welzijnsniveau. Ik wil niet te veel veralgemeniseren, maar mijn indruk is dat niet veel mensen daar de luxe hebben om op reis te kunnen gaan. Daardoor kreeg ik het idee dat we voornamelijk als twee wandelende portemonnees werden gezien, die zoveel mogelijk leeggeschud moesten worden. Of in ieder geval wilde men dat wel proberen. 

Het was zo'n reis waar ik thuis nog lang over na zal denken. En vooral besef ik hoe ongelofelijk luxe wij leven in dit kikkerland. Alles is hier geregeld. Van APK keuring in het kader van verkeersveiligheid tot de voedsel- en warenautoriteit voor het behoud van onze delicate maagjes.

Een ander bijverschijnsel van onze reis naar Marokko is mijn toegenomen begrip voor groepsreizen. Terwijl X. en ik voor de zoveelste keer een gesprek moesten aanknopen (lees: ruzie kregen) met de plaatselijke parkeerwachten over het parkeertarief van onze huurauto, zag ik grote groepen Nederlanders zonder enig benul een toeristenbus instappen. Normaal heb ik het niet zo op groepen, maar toen ervoer ik wel een klein beetje jaloezie. 

Ik heb geen verstand van groepsreizen, heb er nog nooit aan meegedaan, maar dat weerhoudt mij niet om allerlei vooroordelen te hebben. Eén van die vooroordelen die ik heb, is dat mensen die meegaan met een groepsreis niet weten waar ze zijn. Dat als je ze een Atlas voor de neus legt en vraagt aan te wijzen in welk land ze zijn, dat ze Duitsland aanwijzen terwijl ze in Frankrijk zijn. Dit vooroordeel slaat nergens op, dat weet ik. Maar als ik dan in de Djoser-folder zie dat de Marokko rondreis onder het kopje 'Midden-Oosten' staat in plaats van 'Afrika', dan begin ik toch een beetje te twijfelen of het echt nergens op slaat.

Hoe het ook zij, mijn toegenomen tolerantie voor groepsreizen opent een hoop bestemmingen die ik anders nooit met z'n twee aan zou durven. En dat genoodzaakt een alerte blik op het nieuws, blijkt wel weer. Ik had namelijk bijna een rondreis door Jemen besteld. Kennelijk is het daar hommeles. Dat had ik gemist. Gelukkig is dat in Nederland ook goed geregeld door het ministerie van buitenlandse zaken. Het advies is: niet reizen.

Ook goed. Dan blijven we nog even bij de kachel.

1 opmerking:

  1. Ja, toen ik met mijn Canadese vriendje naar Rusland ging in 1986, toen moest je vele maanden tevoren een gedetailleerd reisplan indienen. Wij gingen dus ook met een groepsreis.

    Was best aardig, hoor. Ik bleef tijdens excursies doorgaans in de bus zitten.

    BeantwoordenVerwijderen

Gott nytt år

Uiteindelijk is het niet te doen, besloot ik. De verwachtingen zijn te hoog. Na maanden afwezigheid, kun je maar beter gewoon weer beginnen....