25 oktober 2015

Verstandig advies

Ik ga nooit meer naar een verjaardagsfeest. Nu meen ik het echt. Het is beter voor alle betrokkenen (lees: ooms, tantes, zussen, broers, ouders van jarige job). Echt. Heus.

Want ik heb geen idee hoe Ajax het doet in de competitie. En ik wist ook niet dat Depay uit de gratie was gevallen bij voetbalminnend Nederland.

Ik kijk rugby. Op RTL 7 zenden ze de wedstrijden van het WK uit. De afgelopen weken heb ik kennis van de spelregels opgedaan. Naar mijn gevoel zijn het er best veel. Zelfs na het bekijken van een behoorlijk aantal wedstrijden, snap ik het merendeel van de tijd nog steeds niet waarom de scheids op zijn fluit blaast. Soms fluit hij af voor iets wat tien minuten eerder heeft plaatsgehad. Als een verbolgen partner die zijn frustraties opkropt. De grote mannen in het veld lijken het allemaal gelaten te accepteren.

Die spelregels vind ik eerlijk gezegd niet zo boeiend. Ik kijk rugby omdat ik heel erg onder de indruk ben van die grote mannen. Mag ik het romantisch noemen, al die gezichtjes vol modder en bloed? Die gejaagde blik in de ogen alsof ze echt willen winnen in plaats van meedoen voor de gezelligheid? In feite kijk ik rugby omdat het een wereld is waar ik niets van weet maar stiekem wel wil bij horen. Dat soort dingen kun je maar beter niet op feestjes zeggen. Waarom onthoud ik dat nou nooit?

Pijnlijke stiltes kun je in het vervolg ook beter niet vullen met opmerkingen over het outfit van Maxima tijdens het bezoek aan een basisschool in China. Misschien was de familie van de jarige job politiek geëngageerd en dus teleurgesteld dat ik niet over de Chinese mensenrechten begon? Of keken ze zo beduusd omdat ik geen ander woord kon bedenken voor 'leverkleur'?

Het drama van de mens is dat je nooit precies weet wat een ander van je denkt. Tenzij de ander uit het Brabantse Steenbergen komt en zich zorgen maakt over de komst van de asielzoekers. Ik heb begrepen dat men in dat geval geen blad voor de mond neemt.

Op zondagen ben ik nou eenmaal wat somberder dan anders. En een verjaardagsfeest op de zaterdag ervoor zorgt soms voor nog meer smart. Geen reden om meteen de haak in het plafond te draaien en een stevig touw te zoeken. Mogelijk wel een aanleiding om meer te drinken.

1 opmerking:

  1. Om met Frank Boeijen te spreken: "Zeg me dat het hier leuk is. Zeg me dat ik plezier heb"

    BeantwoordenVerwijderen

Gott nytt år

Uiteindelijk is het niet te doen, besloot ik. De verwachtingen zijn te hoog. Na maanden afwezigheid, kun je maar beter gewoon weer beginnen....