Ennui

Volgens X. is het òf vakantie, òf verhuizen. Dus dit jaar blijven we thuis.

Geen probleem. Er is hier een kroeg met terras en lekker bier. Alleen de mensen die voorbij lopen zijn niet anoniem en kan ik niet onbeschaamd nastaren. Het is de melkboer of de bakker. Of de dochter van de bakker. Ik zwaai naar iedereen en iedereen zwaait terug.

Dan maar de tablet op schoot. Volgens meerdere bronnen is Mark op vakantie in Zwitserland. Met een vriend. Hoe komt het toch dat meteen de inhoud van de krant een stuk minder interessant is?

Er is die omgevallen kraan waar iedereen naar wil kijken, maar wat niet mag. Er is Donald Trump en zjin grote mond. Verder lijken de wespen zich elk uur te vermenigvuldigen.

Wanneer ik het internet verder uitlees, moet ik concluderen dat er van alles en niets is te beleven maar dat er niet heel veel is om over te schrijven. Een melancholiek gevoel overvalt me. Opeens mis ik Mark. En België.

België?

Tijd voor een ander biertje. Doe er ook maar een portie bitterballen bij.