Van de week had ik een collega beloofd een boek van thuis mee te nemen naar het werk. De volgende morgen lag het boek klaar, op het kastje bij de deur, naast de sleutels. Voor de zekerheid had ik een ster op mijn hand getekend ter herinnering. En er hing een post-it aan de deur met de tekst: 'boek!'.
Toch vergeten.
Zo werkt het met goede voornemens ook. Ik had er één: elke dag een stuk fruit eten. Niet moeilijk, zou je denken. Kennelijk toch wel. Eind van de tweede dag schoot het me nog net op tijd te binnen. Aan het einde van de week had ik zoveel dagen geen fruit op dat ik alleen mijn schouders nog kon ophalen. Verslagen door de gewoonte, door het gehaast, door weet ik veel wat.
Was ik maar Prins Andrew. Naar het schijnt krijgt hij voortdurend cadeaus van allerlei ambassades. Omdat hij van mango's houdt krijgt hij busladingen vol van die dingen aangeboden. Probeer dan maar eens te vergeten om een fruitje naar binnen te werken.
Hij schijnt ook een enorm talent te hebben om verkeerde vrienden te maken, waaronder een man die veroordeeld is voor omgang met jonge meisjes. Dat bezorgt zijn moeder hoofdpijn de laatste dagen.
Andrew was in Davos gister.
Mark ook. Volgens zijn Google plus pagina heeft hij met verschillende mensen gesproken 'over de grote veranderingen in de wereld en de
economische, politieke en sociale gevolgen daarvan'.
Nou maar hopen dat hij Andrew niet is tegengekomen. Al is het maar om te voorkomen dat de Koning er hoofdpijn van krijgt.
Maar verder wil ik niets insinueren.
Door de kou buiten gaat de wijn vandaag wat eerder open dan gebruikelijk. Kan het alvast een beetje chambreren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten