Lonkgedrag

Het leven op kantoor pruttelt voort. De nieuwe uitzendkracht vindt haar weg en godzijdank begint ze van zich af te bijten. Ik was vergeten hoe vermoeiend het is om jong te zijn en mee te draaien op de liefdesmarkt.

Bijna alle mannen van het bedrijf zijn op het secretariaat geweest. Zelfs degene die hun orders altijd liever via de mail deponeren dan de paar verdiepingen overbruggen, hebben hun gezichtjes laten zien. De meesten zijn bangeriken die flauwe (en behoorlijk foute) grappen maken. Terwijl ze net doen of ze iets zoeken in de voorraadkast, staren ze stiekem naar het jonge meisje. Als we budget hadden voor een kwijl-bakje dan was ik genoodzaakt die te bestellen.

De belangstelling is verminderd sinds Hans het gebied afbakent. Als een haai met koude ogen cirkelt hij om het secretariaat heen.

Ze vindt Hans een griezel. Maar Griezel vindt ze leuk.

'Hij lijkt op Sjors,' zei ze. 'Sjors Kloenie.'

Griezel heeft zich niet veel laten zien, dat verklaart haar verwarring. De enige overeenkomst tussen Griezel en 'Sjors' is de koffie die hij drinkt. Oké, en misschien zijn grijze highlights bij de slapen.

De systeem-beheerder doet ook nog mee. De dappere jongen laat zich niet deren, hij blijft de kamer betreden. Hij blijft grapjes maken, en zij lacht.

'Wat vind je van hem?' vroeg ik toen de systeem-beheerder weer even weg was.

Ze lachte en haalde haar schouders op.

Ik heb haar vast gewaarschuwd voor Cruella. Die komt maandag terug van vakantie. Heb haar vertelt dat Cruella het met Griezel doet, volgens de kantoorroddels.

Ze lachte weer en keek met een sluwe blik naar haar scherm.

'We zullen zien,' zei ze met zwoele stem.

Ik kan bijna niet wachten tot maandag.